Ernst Barlach

Ernst Barlach (Wedel, Pinneberg, 2 januari 1870 - Rostock, 24 oktober 1938)

Ernst Barlach was een Duitse, expressionistische beeldhouwer en schrijver. Barlach maakte diverse herdenkings- en oorlogsmonumenten: in 1922 Schmerzensmutter in Kiel; in 1929 Der Schwebende in de kathedraal van Güstrow; in 1928 Der Geistkämpfer in Kiel; in 1929 het Magdeburger Ehrenmal in de kathedraal van Magdeburg en in 1931 het Hamburger Ehrenmal.
In 1937 kreeg hij een expositieverbod opgelegd door de Reichskammer der Bildenden Künste. Zijn kunstuitingen werden door het naziregime beschouwd als Entartete Kunst. Meer dan 400 werken werden als zodanig uit openbare collecties verwijdert.


De Blocksberg trekt de heksen aan !
De stoppels zijn geel, groen is het graan.
Daarginds verzamelt zich de club
en bovenop troont Beëlzebub.
Dus schiet maar op en niet getreurd,
van heks die ruft tot bok die meurt.

Kijk, Baubo zelf opent de rit;
die op dat moedervarken zit.

Hoera, de vroedvrouw rijdt voorop!
Een vette zeug, daar zit zij op,
de oudjes doen het weer eens goed!
Nu volgt de hele heksenstoet.


Faust - Johann Wolfgang Goethe


In bovenstaand citaat beschrijft Goethe de Walpurgisnacht, waarbij Barlach de twee afgebeelde houtsnedes maakte.
Walpurgisnacht is een van oorsprong Europees voor-christelijk feest, dat wordt gevierd in de nacht van 30 april op 1 mei. Het is genaamd naar de heilige Walburga wier translatie op 1 mei werd herdacht. Walpurgisnacht heeft betekenis voor heidenen en wicca's. Het volksgeloof wilde dat in deze nacht de boze geesten vrij spel hadden
De oorsprong gaat terug op feesten die zich richten op vruchtbaarheid en op de dunne scheidslijn tussen leven en dood.
Baubo is een oude vrouw uit de Griekse mythologie die Demeter deed opvrolijken toen ze rouwde om het verlies van haar dochter Persephone
Figurines bekend als Baubos worden gevonden in aantal vormen, gewoonlijk met Griekse achtergrond. Ze werden in vele verschillende stijlen gemaakt maar laten altijd de vulva zien.
Een mollig figuur met haar benen wijd en de aandacht gericht op haar vulva.
Een naakt figuur op de rug van een zwijn met een harp in haar handen.
Een naakte torso zonder hoofd met het gezicht in het lichaam een vulva op de kin.
Een zittend figuur met een enorm grote vulva tussen de benen.
Bauba is hier dus een vruchtbaarheidssymbool,niet verwonderlijk in combinatie met een zeug..
Vele steden, kloosters en kerken zijn gesticht op de plek waar in een visioen een grote( witte) zeug met veel biggetjes werd gezien.